Asset Publisher
Położenie
Położenie geograficzne zasięgu terytorialnego Nadleśnictwa Wieluń na tle innych nadleśnictw
Położenie geograficzne zasięgu terytorialnego Nadleśnictwa Wieluń określają współrzędne: 18o26' do 19o05' długości geograficznej wschodniej i 51o06' do 51o60' szerokości geograficznej północnej. Powierzchnia zasięgu terytorialnego nadleśnictwa wynosi 1463,50 km2.
Uwzględniając regionizację przyrodniczo-leśną, wg Siedliskowych podstaw hodowli lasu z 2002 r., lasy Nadleśnictwa Wieluń położone są w VI Krainie Małopolskiej, dzielnicy 1-ej Sieradzko-Opoczyńskiej i Łódzko-Opoczyńskiej oraz część w 6 Woźnicko-Wieluńskiej w mezoregionie Sieradzko-Łódzkim.
Pod względem geograficznym, zgodnie z podziałem przedstawionym przez J. Kondrackiego w „Geografii regionalnej Polski" z 1998 r., omawiany teren należy do następujących jednostek geograficznych:
Obszar: Europa Zachodnia
Podobszar: Pozaalpejska Europa Zachodnia
Prowincja: Niż Środkowoeuropejski, Wyżyny Polskie
Podprowincja: Niziny Środkowopolskie oraz Wyżyna Śląsko-Krakowska
Makroregiony : Nizina Środkowo-Mazowiecka, Nizina Południowo-Wielkopolska, Wyżyna Woźnicko-Wieluńska
Mezoregiony: Wysoczyzna Wieruszowska, Wyżyna Wieluńska, Obniżenie Listwarty-Prosny, Kotlina Szczercowska, Wysoczyzna Złoczewska,Wysoczyzna Bełchatowska, Próg Woźnicki
Strefa roślinności - Lasy mieszane środkowo-europejskie
PODZIAŁ TERYTORIALNY NADLEŚNICTWA
Nadleśnictwo Wieluń położone jest w województwach: łódzkim i opolskim w następujących powiatach i gminach wyszczególnionych w poniższym zestawieniu:
W skład Nadleśnictwa Wieluń wchodzą trzy obręby leśne: Cisowa, Czarnożyły i Kraszkowice. Zestawienie powierzchni w ramach obrębów przedstawia poniższa tabela.
Asset Publisher
Asset Publisher
Rezerwaty
Rezerwaty
6 Rezerwat Węże-K.Bednarek.JPG
1 Rezerwat Węże-K.Bednarek.JPG
2 Rezerwat Węże-K.Bednarek.JPG
3 Rezerwat Węże-K.Bednarek.JPG
7 Rezrwat Węże-K.Bednarek.JPG
8 Rezerwat Węże-K.Bednarek.JPG
9 Rezerwat Węże-K.Bednarek.JPG
13 Rezerwat Węże-K.Bednarek.JPG
5 Rezerwat Węże-K.Bednarek.JPG
11 Rezerwat Węże-K.Bednarek.JPG
Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. Ogranicza się tam gospodarkę leśną. Spośród 1441 rezerwatów, które mamy obecnie w Polsce, 671 to rezerwaty leśne o łącznej powierzchni ponad 61 tys. ha. Rezerwaty stanowią 1,6 proc. powierzchni lasów zarządzanych przez LP.
Rezerwaty przyrody i inne formy ochrony przyrody na terenie nadleśnictwa
Na terenie Nadleśnictwa Wieluń występują 4 rezerwaty przyrody:
- Rezerwat "Lasek Kurowski"
- Rezerwat "Mokry Las"
- Rezerwat "Dąbrowa Niżankowicka"
- Rezerwat "Węże"
Łączna powierzchnia rezerwatów wynosi około 160 ha.
Na terenie rezerwatów ochroną objęte są gatunki drzew rodzimego pochodzenia, takie jak: sosna, jodła, dąb, olsza i brzoza tworzące drzewostany od III do VIII klasy wieku na siedliskach wilgotnych. Drzewostany te są dobrej jakości technicznej i hodowlanej.
"Bo na tym świecie, wszystko się miecie, w dolinę upadnie góra, tylko trwa stale to boskie dziecię, wieczna, niezmienna: Natura!" K. Ujejski
Rezerwat "Mokry Las" to obiekt chroniący fragmenty lasów grądowych z udziałem jodły, grądów niskich i lasów łęgowych, stanowiących relikty zbiorowisk leśnych pokrywających niegdyś cały obszar uroczyska, w którym rezerwat jest położony. Teren rezerwatu stanowi więc lokalną ostoję gatunków flory i fauny, które związane są z siedliskami niskich torfowisk i łęgów oraz wilgotnych grądów.
Rezerwat "Lasek Kurowski" to obiekt chroniący lasy z udziałem jodły przy granicy zasięgu występowania tego gatunku, to dobrze zachowane fragmenty lasów grądowych oraz olsów. Największy udział w drzewostanie stanowi olsza z domieszką świerka i dęba.
Lasek Kurowski - fot. M. Mazur
Rezerwat "Dąbrowa Niżankowicka" - gatunkiem dominującym jest dąb bezszypułkowy z domieszką sosny i brzozy brodawkowatej. Drzewostany dębowe są pozostałością lasów niegdyś rozpowszechnionych w tym regionie i stanowią rzadkie już dzisiaj skupiska lasu liściastego.
Dąbrowa Niżankowicka - fot. P.Wysocki
Rezerwat "Węże" to jedyny na terenie Nadleśnictwa rezerwat geologiczny, stworzony w celu ochrony wzgórz wapiennych, z systemem krasowym i osadów krasowych zawierających szczątki zwierząt kopalnych. Ponadto celem rezerwatu jest także ochrona charakterystycznej nawapiennej roślinności naskalnej oraz muraw kserotermicznych. Rezerwat ten znajduje się w północnej części geologicznej jednostki określanej jako Jura Polska.
Od 1 stycznia 2004 roku Rezerwat HOŁDA został przekazany do Nadleśnictwa Złoczew w wyniku zmian terytorialnych.