Wydawca treści Wydawca treści

Bezpieczeństwo w lesie

Czy wychodząć do lasu, zastanawiacie się czy napewno jesteście dobrze przygotowani do wycieczki?

Co warto zabrać na spacer do lasu, jak odnaleźć się w lesie, dlaczego natknąłem się na zakaz wstępu do lasu - na te wszytkie i inne pytania znajdziecie odpowiedź poniżej.

 

Co warto zabrać na spacer do lasu?

Zanim wybierzemy się na spacer do lasu warto wcześniej przejrzeć mapę terenu, który mamy zamiar poznać bliżej. Można też sięgnąć do folderu, który jest dostępny w najbliższym nadleśnictwie lub zajrzeć na stronę internetową nadleśnictwa. W ten sposób bliżej poznamy potencjalne niebezpieczeństwa. Dowiemy się jakie zwierzęta mają tam ostoje, gdzie są bagna i źródliska, a także ocenimy wielkość kompleksu leśnego. Na terenach leśnych często też znajdują się bazy wojskowe, strzelnice i poligony.

Warto zaplanować wcześniej trasę wycieczki i zapamiętać nazwy miejscowości początkowych i końcowych. Jeśli nie lubimy nowinek technicznych, np. nawigacje GPS, zabierzmy ze sobą mapę. Mapy często są też dostępne w postaci tablic przed leśniczówkami czy na leśnych parkingach. Jeśli nie mamy ze sobą papierowej wersji mapy okolicy, to warto sfotografować taką tablicę w trakcie wycieczki. Ułatwi to nam orientację i zabezpieczy przed zbędnym kluczeniem po leśnych drogach lub nawet zabłądzeniem. Na dłuższą wyprawę może też przydać się kompas.

Na leśne wędrówki przyda się z pewnością telefon komórkowy (najlepiej z wyciszonymi dźwiękami). Warto zadbać, aby w telefonie mieć zapisany numer miejscowego leśniczego lub nawet kilku leśników. Znajdziemy je w folderze nadleśnictwa, czasem na tablicy informacyjnej lub na stronie internetowej nadleśnictwa. 

Nie można zapomnieć o odpowiednim ubiorze. Wchodząc do lasu najlepiej ubrać solidne, wysokie buty. Gdy trafimy na okres wylęgu meszek i komarów lepiej założyć strój, który pozwoli jak najbardziej zakryć ciało. Z pewnością przyda się też preparat chroniący nas przed ukąszeniami owadów.

 

 

Zgubiłem się w lesie, nie mam telefonu. Jak próbować odnaleźć drogę?

Przede wszystkim nie wpadaj w panikę. Usiądź chwilę, zbierz myśli i przypomnij sobie opis terenu w którym jesteś. Warto wytężyć słuch, bo czasem słychać z daleka szum głównej drogi, pociąg lub odgłosy miasta. Dokładnie zapamiętaj miejsce gdzie aktualnie jesteś i spróbuj ustalić kierunki świata. Pomogą w tym wiadomości z geografii i astronomii. Popatrz na stare drzewa, które są zwykle omszone od północnej strony. Spójrz na położenie słońca i zegarek, wiadomo już będzie gdzie jest południe lub zachód, bo najczęściej gubimy się w godzinach popołudniowych.

Przed wyjściem do lasu dobrze jest zaopatrzyć się w mapę leśną, którą wcale nie tak trudno zdobyć. Kolorami są tam oznaczone gatunki drzew, można odczytać wiek drzewostanu, a przede wszystkim numer oddziału leśnego. Łatwo ustalić  w terenie w jakim oddziale jesteśmy, bo w południowo-zachodnim narożniku każdego oddziału znajdziemy słupek oddziałowy, gdzie na białym tle czarną farbą wypisane są numery okolicznych oddziałów. Gdy nie masz mapy ani kompasu, słupek pozwoli z łatwością ustalić kierunek północny. Gdy na słupku są numery czterech oddziałów to narożnik pomiędzy dwoma najniższymi numerami wskazuje północ. Znajdziesz wtedy drogę do domu bez problemu.

 

 

Natrafiłem na zakaz wstępu do lasu. Dlaczego?

Nie każdy fragment lasu jest dostępny dla turystów. Z zapisów ustawy o lasach wynika, że stale nie wolno wchodzić na obszary zagrożone erozją, (najczęściej są to niebezpieczne dla ludzi osuwiska), na wszystkie uprawy leśne do 4 metrów wysokości, do ostoi zwierząt, na leśne powierzchnie doświadczalne i do drzewostanów nasiennych. Takie zakazane miejsca są oznaczone tablicami ostrzegawczymi.

Podobnie oznakowane są, ale tylko czasowo, miejsca, gdzie aktualnie trwają prace leśne. Nie należy zbliżać się tam do pracujących maszyn leśnych, samochodów z drewnem w trakcie załadunku oraz do pracujących drwali i zrywkarzy. Prace leśne są szczególnie niebezpieczne dla ludzi i zawsze należy zachować od nich odległość minimum dwóch wysokości otaczających nas drzew.

Zakaz wstępu może pojawić się także okresowo, wprowadzony przez nadleśniczego w związku z ogromnym zagrożeniem pożarowym, klęskami żywiołowymi (np. wiatrołomy czy okiść)  oraz wykonywanymi zabiegami chemicznymi. Takie zakazy są ustanowione w trosce o życie i zdrowie ludzi odwiedzających las i należy ich bezwzględnie przestrzegać.

Czy coś mi grozi za nieprzestrzeganie zakazu wstępu do lasu?

Nieprzestrzeganie zakazu wstępu do lasu jest wykroczeniem, które - oprócz świadomego narażenia własnego życia i zdrowia - może być także ukarane mandatem wysokości od 20 do 500 zł.

Zakazy ustanowione ustawowo zabezpieczają trwałość lasu i jego mieszkańców, ale te czasowe służą bezpieczeństwu ludzi odwiedzających las. Prace leśne, zabiegi chemiczne czy usuwanie skutków klęsk żywiołowych to czynności bardzo niebezpieczne i złamanie zakazu wstępu na takie obszary może nieść za sobą poważne zagrożenia życia i zdrowia.  

 

Czy spacerując po lesie mogę trafić pod lufy polujących myśliwych? Czy miejsca polowań są oznakowane?

W trakcie leśnych spacerów możemy napotkać polujących myśliwych. Jeśli jest to polowanie zbiorowe to warto wykazać się zrozumieniem oraz taktem i wybrać inną trasę spaceru, zachowując bezpieczny dystans.  Można zaczekać na zakończenie pędzenia i wtedy kontynuować spacer. Las służy rekreacji i wypoczynku, spełnia wiele rozmaitych funkcji społecznych, ale jest także jednocześnie obwodem łowieckim, gdzie mogą trwać polowania. Nie można żądać od myśliwych zaprzestania polowania, ale także myśliwi muszą tolerować i przewidzieć obecność ludzi w lesie.

Nie ma przepisów regulujących kwestie oznakowania miejsca polowań i wprowadzania zakazów wstępu do lasu w trakcie polowania. Regulamin polowań rygorystycznie określa zasady oddawania strzałów, polowania i w pełni zabezpiecza bezpieczeństwo ludzi. Myśliwi są dobrze wyszkoleni, świetnie znają teren i to zwykle oni dostosowują się do ruchu turystycznego w lesie.

 

Gdzie mogę znaleźć leśnika?

Leśnika terenowego najłatwiej znaleźć w kancelarii (biurze) leśnictwa. Każdy leśniczy na tablicy informacyjnej przed leśniczówką oraz na drzwiach kancelarii podaje informację kiedy przyjmuje interesantów. Zwykle są to godziny przedpołudniowe. Najlepiej umówić się wcześniej telefonicznie na spotkanie. Warto pamiętać, że leśniczy, pomimo tego, że pełni służbę dbając o las i chroniąc go przed zagrożeniami, ma wiele spraw zawodowych oraz prywatnych. Nie pracuje całą dobę ale w wyznaczonych przez nadleśniczego godzinach. Trzeba dostosować się do jego rozkładu czasu, bo leśniczy ma wiele zadań terenowych i opiekuje się rozległym obszarem leśnictwa.

Z innymi leśnikami-pracownikami nadleśnictwa łatwo skontaktować się w godzinach pracy biura (najczęściej w godz. 7-15). Tam uzyskamy pełne informacje i dane kontaktowe pracowników terenowych.

Informacje można także uzyskać w Biuletynie Informacji Publicznej, który znajduje się na stronie internetowej każdego nadleśnictwa.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Łowiectwo

Łowiectwo

     Nadleśnictwo Wieluń realizuje zadania z zakresu łowiectwa zgodnie z ustawa Prawo łowieckie z 13 października 1995 roku poprzez zatwierdzane przez Nadlesniczego rocznych planów łowieckich dla 22 dzierżawionych obwodów łowieckich, a także uczestniczy jako podmiot współdziałający przy wykonywaniu inwetaryzacji zwierzyny ww. obwodach łowieckich. Nadleśnictwo prowadzi także gospodarkę łowiecką w ramach Ośrodka Hodowli Zwierzyny, który stanowi wyłączony z wydzierżawienia obwód łowiecki.

W myśl art. 28 ustawy Prawo Łowieckie nadleśnictwo prowadzi gospodarkę łowiecką realizując założenia: 

  1. Prowadzenie wzorcowego zagospodarowania łowisk, wdrażanie nowych osiągnięć z zakresu łowiectwa.
  2. Prowadzenie badań naukowych.
  3. Odtwarzanie populacji zanikających gatunków zwierząt dziko żyjących.
  4. Prowadzenie szkoleń z zakresu łowiectwa. 

     Spełniając założenia ustawy Nadleśnictwo Wieluń organizuje spotkania oraz narady na terenie Ośrodka Hodowli Zwierzyny dla kół łowieckich oraz przedstawicieli organizacji związanych z gospodarką łowiecką prezentując swoje osiągnięcia w zakresie zagospodarowania zarądzanego przez siebie obwodu łolwieckieg ooraz wdrażane nowych rozwiązań z zakresu prowadzenia gospodarki łowieckiej.

     Zarządzany przez nadleśnictwo Ośrodek Hodowli Zwierzyny stanowi obwód łowiecki leśny o powierzchni 9589 ha,  tym powierzchnia gruntów leśnych wynosi 4311 ha. Powierzchnia po wyłączeniach (art. 26 ustawy Prawo Łowieckie) wynosi 9359 ha. OHZ znajduje się w centralnej części Nadleśnictwa. Teren Ośrodka Hodowli Zwierzyny obfituje w zwierzynę grubą oraz drobną. Wśród gatunków zwierzyny grubej bytujących na terenie obwodu spotakć możemy: łosie, jelenie, sarny oraz dziki.

     Obwód Nadleśnictwa Wieluń jest miejscem dobrze udostępnionym i przygotowanym dla myśliwego jak i dla zwierzyny. Faktem potwierdzającym powyższą tezę jest wyposażenie obwodu w liczne urządzenia łowieckie tj.: paśniki, lizawki służące do podawania niezbędnych dla zwierzyny soli mineralnych, ambon stałye oraz przenośne przyczyniające się do zwiększenia bezpieczeństwa prowadzonych polowań. Na terenie OHZ funkcjonują przeznaczone dla zwierzyny poletka łowieckie.

      Nadlesnictwo Wieluń dba o polepszanie warunków bytowania zwierzyny w sezonie zimowym tj. w okresie gdy temperatura w dłuższym okresie spada poniżej  0oC i zalega gruba pokrywa śnieżna prowadząc dokarmianie zwierzyny poprzez wykładanie karmy treściwej (ziarna zbóż) oraz soczystej (buraki, ziemniaki). Teren obwodu obfituje również w wodę z uwagi na liczne cieki wodne, przepływającą rzekę wartę jak i również zbiorniki wodne przeznaczone do celów przeciwpożarowych zaadaptowane na potrzeby wodopojów.

     Z uwagi na coraz większy problem szkód w uprawach rolnych powodowanych przez zwierzynę prowadzone są na terenie obwodu nadleśnictwa prace ograniczające ich występowanie. W ramach ograniczania szkód od zwierzyny prowadzi się zabezpieczanie upraw rolnych przez stosowanie dozoru pól uprawnych przez myśliwych posiadających stosowne upoważnienia, grodzenia upraw za pomocą siatki, pastuchów, stosowanie substancji zapachowych, a także  wykonywane są pasy zaporowe (pasy gruntu na których przytalerzowane zostają ziarna zbóż przeznaczone do żerowania dla dzików).