Asset Publisher Asset Publisher

Bezpieczeństwo w lesie

Czy wychodząć do lasu, zastanawiacie się czy napewno jesteście dobrze przygotowani do wycieczki?

Co warto zabrać na spacer do lasu, jak odnaleźć się w lesie, dlaczego natknąłem się na zakaz wstępu do lasu - na te wszytkie i inne pytania znajdziecie odpowiedź poniżej.

 

Co warto zabrać na spacer do lasu?

Zanim wybierzemy się na spacer do lasu warto wcześniej przejrzeć mapę terenu, który mamy zamiar poznać bliżej. Można też sięgnąć do folderu, który jest dostępny w najbliższym nadleśnictwie lub zajrzeć na stronę internetową nadleśnictwa. W ten sposób bliżej poznamy potencjalne niebezpieczeństwa. Dowiemy się jakie zwierzęta mają tam ostoje, gdzie są bagna i źródliska, a także ocenimy wielkość kompleksu leśnego. Na terenach leśnych często też znajdują się bazy wojskowe, strzelnice i poligony.

Warto zaplanować wcześniej trasę wycieczki i zapamiętać nazwy miejscowości początkowych i końcowych. Jeśli nie lubimy nowinek technicznych, np. nawigacje GPS, zabierzmy ze sobą mapę. Mapy często są też dostępne w postaci tablic przed leśniczówkami czy na leśnych parkingach. Jeśli nie mamy ze sobą papierowej wersji mapy okolicy, to warto sfotografować taką tablicę w trakcie wycieczki. Ułatwi to nam orientację i zabezpieczy przed zbędnym kluczeniem po leśnych drogach lub nawet zabłądzeniem. Na dłuższą wyprawę może też przydać się kompas.

Na leśne wędrówki przyda się z pewnością telefon komórkowy (najlepiej z wyciszonymi dźwiękami). Warto zadbać, aby w telefonie mieć zapisany numer miejscowego leśniczego lub nawet kilku leśników. Znajdziemy je w folderze nadleśnictwa, czasem na tablicy informacyjnej lub na stronie internetowej nadleśnictwa. 

Nie można zapomnieć o odpowiednim ubiorze. Wchodząc do lasu najlepiej ubrać solidne, wysokie buty. Gdy trafimy na okres wylęgu meszek i komarów lepiej założyć strój, który pozwoli jak najbardziej zakryć ciało. Z pewnością przyda się też preparat chroniący nas przed ukąszeniami owadów.

 

 

Zgubiłem się w lesie, nie mam telefonu. Jak próbować odnaleźć drogę?

Przede wszystkim nie wpadaj w panikę. Usiądź chwilę, zbierz myśli i przypomnij sobie opis terenu w którym jesteś. Warto wytężyć słuch, bo czasem słychać z daleka szum głównej drogi, pociąg lub odgłosy miasta. Dokładnie zapamiętaj miejsce gdzie aktualnie jesteś i spróbuj ustalić kierunki świata. Pomogą w tym wiadomości z geografii i astronomii. Popatrz na stare drzewa, które są zwykle omszone od północnej strony. Spójrz na położenie słońca i zegarek, wiadomo już będzie gdzie jest południe lub zachód, bo najczęściej gubimy się w godzinach popołudniowych.

Przed wyjściem do lasu dobrze jest zaopatrzyć się w mapę leśną, którą wcale nie tak trudno zdobyć. Kolorami są tam oznaczone gatunki drzew, można odczytać wiek drzewostanu, a przede wszystkim numer oddziału leśnego. Łatwo ustalić  w terenie w jakim oddziale jesteśmy, bo w południowo-zachodnim narożniku każdego oddziału znajdziemy słupek oddziałowy, gdzie na białym tle czarną farbą wypisane są numery okolicznych oddziałów. Gdy nie masz mapy ani kompasu, słupek pozwoli z łatwością ustalić kierunek północny. Gdy na słupku są numery czterech oddziałów to narożnik pomiędzy dwoma najniższymi numerami wskazuje północ. Znajdziesz wtedy drogę do domu bez problemu.

 

 

Natrafiłem na zakaz wstępu do lasu. Dlaczego?

Nie każdy fragment lasu jest dostępny dla turystów. Z zapisów ustawy o lasach wynika, że stale nie wolno wchodzić na obszary zagrożone erozją, (najczęściej są to niebezpieczne dla ludzi osuwiska), na wszystkie uprawy leśne do 4 metrów wysokości, do ostoi zwierząt, na leśne powierzchnie doświadczalne i do drzewostanów nasiennych. Takie zakazane miejsca są oznaczone tablicami ostrzegawczymi.

Podobnie oznakowane są, ale tylko czasowo, miejsca, gdzie aktualnie trwają prace leśne. Nie należy zbliżać się tam do pracujących maszyn leśnych, samochodów z drewnem w trakcie załadunku oraz do pracujących drwali i zrywkarzy. Prace leśne są szczególnie niebezpieczne dla ludzi i zawsze należy zachować od nich odległość minimum dwóch wysokości otaczających nas drzew.

Zakaz wstępu może pojawić się także okresowo, wprowadzony przez nadleśniczego w związku z ogromnym zagrożeniem pożarowym, klęskami żywiołowymi (np. wiatrołomy czy okiść)  oraz wykonywanymi zabiegami chemicznymi. Takie zakazy są ustanowione w trosce o życie i zdrowie ludzi odwiedzających las i należy ich bezwzględnie przestrzegać.

Czy coś mi grozi za nieprzestrzeganie zakazu wstępu do lasu?

Nieprzestrzeganie zakazu wstępu do lasu jest wykroczeniem, które - oprócz świadomego narażenia własnego życia i zdrowia - może być także ukarane mandatem wysokości od 20 do 500 zł.

Zakazy ustanowione ustawowo zabezpieczają trwałość lasu i jego mieszkańców, ale te czasowe służą bezpieczeństwu ludzi odwiedzających las. Prace leśne, zabiegi chemiczne czy usuwanie skutków klęsk żywiołowych to czynności bardzo niebezpieczne i złamanie zakazu wstępu na takie obszary może nieść za sobą poważne zagrożenia życia i zdrowia.  

 

Czy spacerując po lesie mogę trafić pod lufy polujących myśliwych? Czy miejsca polowań są oznakowane?

W trakcie leśnych spacerów możemy napotkać polujących myśliwych. Jeśli jest to polowanie zbiorowe to warto wykazać się zrozumieniem oraz taktem i wybrać inną trasę spaceru, zachowując bezpieczny dystans.  Można zaczekać na zakończenie pędzenia i wtedy kontynuować spacer. Las służy rekreacji i wypoczynku, spełnia wiele rozmaitych funkcji społecznych, ale jest także jednocześnie obwodem łowieckim, gdzie mogą trwać polowania. Nie można żądać od myśliwych zaprzestania polowania, ale także myśliwi muszą tolerować i przewidzieć obecność ludzi w lesie.

Nie ma przepisów regulujących kwestie oznakowania miejsca polowań i wprowadzania zakazów wstępu do lasu w trakcie polowania. Regulamin polowań rygorystycznie określa zasady oddawania strzałów, polowania i w pełni zabezpiecza bezpieczeństwo ludzi. Myśliwi są dobrze wyszkoleni, świetnie znają teren i to zwykle oni dostosowują się do ruchu turystycznego w lesie.

 

Gdzie mogę znaleźć leśnika?

Leśnika terenowego najłatwiej znaleźć w kancelarii (biurze) leśnictwa. Każdy leśniczy na tablicy informacyjnej przed leśniczówką oraz na drzwiach kancelarii podaje informację kiedy przyjmuje interesantów. Zwykle są to godziny przedpołudniowe. Najlepiej umówić się wcześniej telefonicznie na spotkanie. Warto pamiętać, że leśniczy, pomimo tego, że pełni służbę dbając o las i chroniąc go przed zagrożeniami, ma wiele spraw zawodowych oraz prywatnych. Nie pracuje całą dobę ale w wyznaczonych przez nadleśniczego godzinach. Trzeba dostosować się do jego rozkładu czasu, bo leśniczy ma wiele zadań terenowych i opiekuje się rozległym obszarem leśnictwa.

Z innymi leśnikami-pracownikami nadleśnictwa łatwo skontaktować się w godzinach pracy biura (najczęściej w godz. 7-15). Tam uzyskamy pełne informacje i dane kontaktowe pracowników terenowych.

Informacje można także uzyskać w Biuletynie Informacji Publicznej, który znajduje się na stronie internetowej każdego nadleśnictwa.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

lasy nadlesnictwa

lasy nadlesnictwa

Pod zarządem Nadleśnictwa Wieluń znajduje się niemal 18 tys. ha lasów. Zasięg terytorialny to prawie 1500 km2. Nadleśnictwo Wieluń dzieli się na dwa obręby: Cisowa i Kraszkowice oraz trzynaście leśnictw: Cisowa, Ogroble, Budziaki, Ożarów, Marki, Czarnożyły, Sieniec, Radoszewice, Siemkowice, Mokry Las, Jodłowiec i Niżankowice 13 leśnictw. Obręby leśne: Cisowa, Czarnożyły i Kraszkowice.

Zgodnie z podziałem geograficznym kraju [Kondracki 1998], Nadleśnictwo Wieluń należy do następujących jednostek geograficznych Obszar: Europa Zachodnia, Podobszar: Pozaalpejska Europa Zachodnia, Prowincja: Niż Środkowoeuropejski, Wyżyny Polskie, Podprowincja: Niziny Środkowopolskie oraz Wyżyna Śląsko-Krakowska.

Charakterystyka warunków przyrodniczych Nadleśnictwa Wieluń

Lasy Nadleśnictwa Wieluń położone są w VI Krainie Małopolskiej, w dwóch mezoregionach: Sieradzko-Łódzkim oraz Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej.

 

Klimat

  1. Temperatura

W latach 2009 – 2013 średnia roczna temperatura powietrza wynosiła 8, najcieplejszym miesiącem jest lipiec ze średnia temperaturą 17,9, a najzimniejszym styczeń, kiedy średnia temperatura wynosi -3,3. Z prowadzonych obserwacji wynika że średni czas trwania lata termicznego to 90 dni, oraz około 200 dni bez okresu przymrozkowego w ciągu roku. Średnia roczna temperatura powietrza okresu wegetacyjnego wynosi: 16, średnia długość okresu wegetacyjnego wacha się od  200 do 210 dni. Analizując lata 2009 – 2013 można stwierdzić iż dominującymi typami pogody są: umiarkowana ciepła (252 dni), z opadem (165 dni), pochmurna (125 dni).

  1. Opady

Na podstawie informacji zawartych w „Pięcioletniej ocenie, jakości powietrza w województwie łódzkim w latach 2009 – 2013” opublikowanych przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Łodzi, można stwierdzić że na terenie nadleśnictwa suma największych opadów występuje w maju (119 mm), oraz w lipcu (111 mm), natomiast najniższe sumy opadów poniżej 50 mm odnotowuje się w lutym i marcu oraz w okresie od września do listopada. Średnia roczna suma opadów wacha się od 550 – 650 mm, natomiast w sezonie wegetacyjnym jest to 200 mm. Zachmurzenie nieba szacuj się na 125 dni przy czym najbardziej pochmurne miesiące to grudzień i listopad. Długość zalegania pokrywy śnieżnej 50 – 60 dni.

  1. Wiatry

Na obszarze Nadleśnictwa Wieluń w ciągu roku dominują wiatry o kierunkach: południowo-zachodnich, zachodnich i północno zachodnich. Jednakże udział poszczególnych kierunków wiatrów nie jest jednakowy w ciągu całego roku. W lecie przeważają wiatry o kierunku zachodnim i północno-zachodnim. Jesienią rośnie udział wiatrów przybierających kierunek wschodni i południowo-wschodni. Zimą przeważają wiatry wiejące z południowego-zachodu. Natomiast wiosna cechuje się względnie równomiernym rozkładem kierunków wiatru. Jednak dominującym kierunkiem jest zawsze kierunek zachodni, a wiatry wiejące z niego osiągają największe prędkości, wiatry te  w skali roku stanowią 17 – 23%.

 

 

Warunki hydrologiczne

 

Cały obszar Nadleśnictwa należy do zlewni Odry, która dominuje swoim zasięgiem, również zlewnie Warty wraz z jej systemami rzecznymi. Warta jest największą rzeką na terenie nadleśnictwa a jej całkowita długość w granicy zasięgu wynosi około 67 km. Na terenie Nadleśnictwa Wieluń nie występują duże naturalne zbiorniki wód stojących, w związku z czym ważną rolę odgrywają podmokłe tereny torfowo-bagienne, starorzecza, naturalne zbiorniki które powstały w wyniku przesunięcia się koryta rzeki, a w czasie wezbrań napełniane są wodami danej rzeki.

 

Warunki glebowe

 

Na gruntach nadleśnictwa wyróżniono 15 typów i 44 podtypu gleb. Dominującym typem są gleby rdzawe (60,74% powierzchni ogólnej nadleśnictwa), następnie bielicowe (20,03% powierzchni ogólnej nadleśnictwa) i brunatne (7,47% powierzchni ogólnej nadleśnictwa). Pozostałe 12 typów gleby zajmuje 11,76%.

Rzeźba terenu

Nadleśnictwo Wieluń charakteryzuje się płasko równinną, nisko pagórkowatą oraz nisko falistą rzeźbą terenu. Większość terenu stanowią równiny z miejscowymi niskimi pagórkami. Przeważającą część krajobrazu tworzą piaszczyste równiny polodowcowe, wzgórza morenowe i lokalnie występujące jurajskie ostańce wapienne. Spotykane są również zjawiska krasowe takie jak; studnie, leje, wywierzyska oraz jaskinie. Główną formą tego terenu jest wysoczyna morenowa zlodowacenia środkowopolskiego, charakteryzująca się płaskim, delikatnie falistym, z nielicznymi pagórkami poddanymi erozji obszarem.

 

 

Zasoby leśne

Na terenie Nadleśnictwa Wieluń wyróżniono 14 typów siedliskowych. Największą powierzchnię zajmują kolejno siedliska: boru mieszanego świeżego (BMśw) (33,23%), boru świeżego (Bśw) (31,85%), lasu mieszanego świeżego (LMśw) (13,44%), boru mieszanego wilgotnego (BMw) ( 10,76%) oraz lasu mieszanego wilgotnego (LMw) (4,32%).

W przypadku siedlisk borowych dominują drzewostany sosnowe. Sośniny panują również na siedliskach lasu mieszanego świeżego i lasu bagiennego. Siedliska lasu wilgotnego chrakteryzują się obecnością drzewostanów olszowych, natomiast drzewostany dębowe występują licznie na siedlisku lasu mieszanego świeżego.

 

Wskaźnik

Jednostka

Nadleśnictwo Wieluń

Przeciętna zasobność drzewostanów

m3/ha

298

Przeciętny wiek

Lata

66

Bieżący przyrost roczny

m3/ha

5,88